Louis de Wijze

Louis de Wijze (Boxmeer, 30 mei 1922 – Berg en Dal, 20 juli 2009) was een Nederlands ondernemer en Holocaustoverlevende.

De Wijze groeide op in Boxmeer en verhuisde in 1932 naar Nijmegen. Hij doorliep de HBS aan de Kronenburgersingel. In de nacht van 17 op 18 november 1942 werd het Joodse gezin, behalve zus Elly, die gelukkig kon onderduiken, opgepakt door de Duitse bezetter en overgebracht naar Kamp Westerbork. Eind maart 1944 werd hij op transport gezet naar concentratiekamp Auschwitz. Daar bleef hij tot het kamp op 23 april 1945 bevrijd werd. Een week eerder ontsnapte hij aan de dodenmars. Louis de Wijze keerde, samen met zus Kitty, die in ander kampen had gezeten, terug uit de oorlog. Meer dan 20 familieleden overleefden niet.

Hij werd directeur van vleesbedrijf Homburg in Cuijk. Net als zijn vader, die ook voor de oorlog een vleesbedrijf bezat. Onder zijn leiding groeide het bedrijf uit tot een grote internationale speler in de vleesverwerking. Zijn verhalen uit de Tweede Wereldoorlog werden opgetekend door Kees van Cadsand en in 1995 uitgegeven in het boek Ontsnapping uit de dodenmars, herinneringen van Louis de Wijze aan de concentratiekampen en transporten. Ook gaf hij vele lezingen waarbij hij zich actief inzette tegen antisemitisme en racisme. Hij was een van de bedenkers van het monument van de 102.000 stenen in kamp Westerbork. Hij was onderscheiden als officier in de Orde van Oranje-Nassau. In 2002 won hij de Ien Dales prijs.

Naar zijn nichtje Kitty is in Nijmegen het pleintje genoemd waar de 400 omgekomen Nijmeegse Joden jaarlijks herdacht worden.